کشور ما درمیان ۲۰ کشور برتر جهان به‌لحاظ تنوع‌زیستی وگونه‌گونی جلوه‌های حیات قرار دارد ، این تنوع و تکثر فوق‌العاده ناشی ار وجود اقلیم‌های متفاوت در گستره جغرافیای میهن ماست . آنچه را که تنوع‌زیستی می‌نامیم و انچه‌را که تفاوت اقلیمی میدانیم ، همگی برآمده از مختصات طبیعت این سرزمین است و بهره‌مندی از مواهب چنین طبیعت پهناور و متفاوتی نیاز مبرم به شناخت کافی و درست ازآن دارد .

گردشگری در طبیعت یا همان اکوتوریسم بدون آگاهی و شناخت از طبیعت حاصلی جز تخریب و فرسایش پدیده‌های ارجمند آن نخواهد داشت ، درحالی‌که شناخت ودرک درباره طبیعت و آشنایی با روش‌های تعامل و همزیستی با ساکنین و پدیدآورندگان اصلی آن ازجمله حیات‌وحش و جنگل و رود و دریاچه و دریا ، میتواندعلاوه بر ایجاد بستر مناسب برای استفاده معقولانه و پایدار از طبیعت ، به حفظ و حراست از آن نیز یاری برساند .     هنوز هستند بسیاری از جادبه‌های طبیعی بالقوه‌‌ای که به علل مختلف مورد توجه قرارنگرفته‌اند و از طرف دیگرتعدادی از جاذبه‌های طبیعی کشور از هجوم بی‌امان گردشگران حال و روز خوشایندی ندارند و بعضا در خطر نابودی قرار گرفته‌اند . شناخت و برنامه‌ریزی مسئولانه برای استفاده و بهره‌برداری علمی  و اگاهانه از منابع متنوع ، موجب توزیع گردشگران در مناطق مختلف خواهدگردید و ضمن منتفع شدن جوامع محلی از منافع ناشی از حضور گردشگران ، از فشار خارج از توان تاب‌آوری برتعدادی مشخص از جاذبه‌های شناخته شده خواهد کاست .