مردمانی افزون بر 4600 نفر که به قالیبافی، کشاورزی، دامداری، قالیبافی، زنبور داری و گلاب‌گیری روزگار می‌گذرانند.
صنایع دستی مانند فرش، گلیم، نمد و تولیدات روستایی از جمله عرقیات گیاهی حاصل دسترنج زنان و مردان برزُک است.
گشت وگذاری در طبیعت، کارگاه‌های فرش که با موسیقی متن زنان قالیباف، موزونی تیغ وابریشم را رقم زده بود، کارگاه گلاب‌گیری، اقامتگاه‌های بوم‌گردی و بویژه موزه برزُک ازجذابیت های برزُک برای هر میهمانی است. شیر زنی که از کلاس‌های سوادآموزی شروع کرده بود و اینک در قامت کارشناس روابط عمومی با تالیف 3 کتاب در مورد آداب و رسوم، آشپزی و گردشگری پهلوان برزُک به حساب می‌آمد.