زندگی با این مهارت دیگرگونه می‌شود و جهان روی دیگرش را نشان می‌دهد. همین مهارت در سفر به‌کار می‌آید برای پرهیز از تکراری بودن صحنه‌های یکسان، به‌دلیل این‌که هر مشاهده‌گری نتیجه خاص خودش را دارد و هرگز مانند قبل و بعد خودش نیست. لذت سفر عجیب می‌شود در مشاهده‌گری‌های عمیق و این مهارتی آموختنی‌ست...
باشد تا هر لحظه از سفر را میهمان نگاه ویژه‌مان کنیم تا هر آن‌چه در همان لحظه و زاویه است درک شود و ما را به دنیای خودش رهنمون سازد...
ریحانه جمالی هنجنی از تمرین‌های مشاهده‌گری خودش در سفرها می‌گوید و امید به انتقال این مهارت دارد...