اصطلاح سفیددوزی به طیف گسترده‌ای از سوزن‌دوزی‌هایی اطلاق می‌شود که به طور سنتی از نخ سفید جهت سوزن‌دوزی و گل‌دوزی بر روی پارچه سفید که عمدتاً از جنس کتان و گاهی پنبه بوده، استفاده می‌شد.
این شاخه از هنر سوزن‌دوزی قدمت هزار ساله دارد. البته هر طیف از آن در مناطق مختلف جهان و در قرون مختلف پدیدار شده و تکامل یافته‌اند. این نوع از سوزن‌دوزی در سراسر اروپا رایج شد ولی نمونه‌های قدیمی و ابتدایی آن در این قاره متعلق به کشور ایتالیا است. در اروپا قبل از قرن شانزدهم میلادی، لباس‌های گل‌دوزی شده من‌جمله سوزن‌دوزی با نخ سفید و سایر منسوجات فاخر به کلیسا و خانواده سلطنتی محدود می‌شدند. در اوایل قرن هجدهم، این نوع از سوزن‌دوزی به عنوان جایگزینی برای توری‌دوزی بسیار محبوب بود. هنگامی که مقبرۀ سنت کاتبرت که در قرن نهم ساخته شده بود در قرن دوازدهم باز شد، نمونه‌ای از کار با نخ کشیده  در آن یافت شد. در قرن شانزدهم سفیددوزی و توری‌دوزی‌ها را کاردینال ریشلیو به فرانسه معرفی کرد. در قرن شانزدهم و هفدهم در انگلستان آنقدر محبوب بود که طبق قانون، فقط طبقات اشراف می‌توانستند لباس‌هایی با این سبک از سوزن‌دوزی بپوشند. نمونه‌های بسیار قدیمی از نوع سوزن‌دوزی متعلق به کشورهای آسیایی همچون ایران  و هندوستان نیز یافت شده است.
برای مطالعه گزارش کامل این ارائه و مشاهده تصاویر نمونه فایل پی دی اف را دانلود کنید: