شاهنامه استاد طوس، حكيم ابوالقاسم فردوسی در بردارنده واژههای اصيل زبان پارسي است. یکی از اين واژهها كه بار معنايي گستردهای در شاهنامه به دوش كشيده، واژه «هنـر» اسـت كـه 352 مرتبه در 337 بيت بهكار رفته است. فردوسی در اثر خود، براي بهرهگيری هر چه بيشـتر از واژه هنر، آن را با ده ساختار و بيست و هفت تركيب بكار برده؛ چنانكه اين واژه با بيش از هشـتاد معنی، در شاهنامه نمود يافته است.
چنانكه روشن است هر كدام از دختران برزين، هنری داشتهاند.
يكي پايكــــوب و دگر چنــــگزن
ســديــگر خــوش آواز بـــربـط شكن
برای نمونه «پرهنر» در بيت فوق در معنـای «رقاصـی، نوازنـدگی و خوانندگی» است، و در مجموع به مفهوم «رامشگری» است.