روابط بین دو کشور افعانستان و ایران در تاریخ ما همواره با داستان رستم و رودابه در آمیخته است. زمانی که رستم با رخش از هامون گذشت تا کوههای افعانستان را برای رسیدن به رودابه طی کند. پیوندهای قومی بین استانهای مرزی دو کشور همیشه با پیوند هنر و مردم دوستی دو کشور آمیخته است. حضور بیش از سه و نیم میلیون نفر از مهاجرین افعانستانی طی 45 سال اخیر در ایران یعنی حضور بیش از 3 نسل که در یکایک لحظههای تاریخ و هنر ایران حاضر هستند.
نقشدست صدها زن و مرد افغانستانی را میتوان در هر کوی و میدان بر روی کیف، پرده، لباس، دستبند، مجسمه و... را دید، اما آیا میتوان این حضور را نادیده گرفت؟ مهاجرین برای ما تنها کارگران بدترین بخشهای خدمات هستند و هیج نشانی از هنر برای آنها متصور نیستیم . در طی40 سال گذشته متأسفانه کمترین فضا برای ابراز و حضور هنری آنها داده نشده است و چه بسا که مناقشاتی نیز در رابطه با اصالت هنری حضور سوزن دوزیهای آنها مطرح شده است. بسیار جای تاسف دارد که بخشی از تولیدات هنری برندهای معروف با استفاده از کار آنها و بدون نامی از آنها در بازارها خرید و فروش میشود.
خانه هفت دست در راستای اهداف و ارزشهای خود و همبستگیهای قومی تلاش کرد تا این فضا را برای برخی از هنرمندان افعانستانی فراهم آورد. تلاش کردیم دست چینی از همه رشتههایی که این دوستان در آن فعالیت کردهاند را نمایش دهیم. از سوزن دوزیهای بینظیر تا مجسمه، خوش نویسی، عکس ، فلزکاری و قلمزنی را درخانه هفت دست ارائه کردیم تا فرصتی برای آشنایی بیشتر ایرانیها و حتی جوانان افعانستانی فراهم گردد. در این نمایشگاه پیوندها و دوستیهای بسیاری پا گرفت تا بتواند برای نمایشگاهی دیگر بهانهای باشد.
شرکت کنندگان در نمایشگاه افغانستان:
جناب آقای انور پویا - سرکارخانم عبدی (برند گلچغانه از کاشان) - سرکارخانم حکیمه وحیدی (سوزن دوز) - جناب آقای علیخان عبدالهی (مجسمه ساز) - جناب آقای سجاد حیدری - جناب آقای علیرضا سروری - خانم حبیبه نورزهی (برند زرغونه از دشت زحمتکشان کرمان) - سرکار خانم زهرا سلحشور (زنان فرحزداد) - جناب آقای رضایی (قلمزنی از اصفهان) - مؤسسه توانمندسازی زنان وکودکان مهروماه - جمعیت دانشجویی امام علی- خانه کودک محمود آباد.