آشنایی کودکانِ شهری با فرهنگ و شیوۀ زندگی عشایرِ ایران اتفاقی است ارزشمند که جای خالیِ آن در سیستم آموزشیِ تجربه‌گرای بچه‌های ما محسوس است. کشورمان ایران دارای بیشترین تعداد جمعیتِ کوچ‌روی فعال در جهان است و این جمعیت، خود شامل اقوام مختلفی است که هریک آداب و رسوم، فرهنگ، منطقه جغرافیایی و لباس و پوشش‌های متفاوتی دارند.
با همین دغدغه بوم‌گردشگری عشایری بویاق رویداد «نقش‌ها و نگارهای زاگرس» را در خانۀ هفت‌دست برای کودکان و والدین برگزار کرد. رویدادی که میان بچه‌های تهران و ایل قشقایی آشنایی و پیوند برقرار کرد. 
در این رویداد، بچه‌ها در قالب بازی و نمایش، با مراحل تولید گلیم و دست‌بافته‌های عشایرِ قشقایی آشنا شدند، از شستن گوسفندان و پشم‌چینی، تا نخ‌ریسی و رنگ کردن نخ‌ها و طراحیِ نگاره‌های به کار رفته در بافته‌ها که برگرفته از قصه‌ها و مشاهدات و تجربیات روزمرۀ این عشایر است. داستان‌های کوه و دشت را پای پرده‌خوانی عموی مهربانشان شنیدند و با خنده‌هایشان فضای حیاط را پر کردند.
همچنین والدین حکایات و داستان‌هایی از این ایل را شنیدند و برای ساعاتی خود را در فضای ایل و عشایر زاگرس‌نشینِ قشقایی یافتند. در آخر بچه‌ها و پدر مادرهایشان مهمان آش دوغ محلی بودند و با کاردستی‌های کاغذی‌شان شاد و شورمند از خانه ما خداحافظی کردند.
ارتباط بچه‌ها، علاوه بر والدینشان، با این تجربه و آشنایی، حیرت‌انگیز بود و ظرفیت بالای این بستر در حوزه آموزش کودکان را به ما نشان می‌داد.