حمامهای ایرانی
13 ژوئن هرسال به یاد ریاضیدان یونانی ارشمیدوس روز جهانی حمام نامگذاری شدهاست. حمام در تاريخ معاصر ايران، همواره يکی از مراکز اصلی تعاملات اجتماعی، سیاسـی، فرهنگـی و محل انجام اعمال مقدس و اجرای نیایشهای مذهبی، محل همایشها و گفتوگوهای گروهی و جمعی انجام بوده است. حضور اقشار و طبقات مختلف جامعـه در ايـن مکـان و برخـورد و تضـارب آرا و انديشههای آنان، حمام را در موقعیتی ممتاز از لحاظ اجتماعی قرار دادهاست و آن را به يکی از پايگاههای اصـلی نشـر و تولید فرهنگ عامه مبدل کردهاست. همچنین این حمامها با داشتن معماری، گچ بری، نقاشیهای اسطورهای و مذهبی در کنار دیگر آثار تاریخی در مراکز جمعیتی همچون مسجد، بازار و ارگ حکومتی (مشخصههای اصلی شهرسازی ایرانی-اسلامی) قرار دارند. حمامهای تاریخی به عنوان فضاهای عمومی جزو میراث فرهنگی ملموس به شمار میآیند که اندیشه حاکم بر مفاهیم زیبا شناختی نقاشی، هنرهای ظریف حمام و به خصوص دنج بودن آنها جهت برقراری تعاملات اجتماعی گفتمان، میراث فرهنگی ناملموس حاکم بر آنها هستند.