زورخانه مکانی است که ارتباط تنگاتنگی با پهلوانی دارد و از ایام کهن محلی برای پرورش مردانی بوده‌است که در هنگام حمله متجاوزین به کشور در برابر دشمنان ایستادگی نمایند. حضور در زورخانه و شرکت در مراسم آن آداب خاصی دارد و اجرای حرکات ورزشی توسط پهلوانان مستلزم پوشیدن لباس ویژه‌ای است. این لباس که به تنبان یا تنکه معروف است ویژگی‌های خاصی دارد و ورزشکاران جهت دریافت آن، باید سلسله مراتبی را طی کنند. پوشاک ورزش زورخانه‌ای در ایران با وجود سابقه‌ای کهن و باستانی به روشنی مورد مطالعه جامع قرار نگرفته است. این پوشاک معمولاً از پارچه و چرم تهیه می‌شود و با نقوش سنتی که ریشه در هنر کهن ایران دارند، تزئین می‌شود. غالب‌ترین نقوش تزئینی در آن بته‌جقه است که در صور گوناگونی ظاهر می‌گردد و آن را نمادی از سرو دانسته‌اند. بته می‌تواند با حفظ هویت گیاهگونگی خود در فرم‌های دیگری ظاهر گردد که دستاورد هنر و خلاقیت هنرمندان اعصار مختلف است. این نقوش رهآورد آیین‌ها، اسطوره‌ها و باورهای مردمان گذشته است که به صورت نمادین بر روی پوشاک ورزش زورخانه جلوه‌گر می‌شود. مطلب کامل این مقاله را می‌توانید در این صفحه مشاهده نمایید.